آروماتراپی چیست؟

هریک از ما به خاطر داریم که در کودکی هنگامی که به بیماری های تنفسی یا سرماخوردگی مبتلا میشدیم مادربزرگ ها یا مادرانمان به ما بخور نعناع یا گیاهانی از این قبیل تجویز میکردند. احتمالا در همان سنین این سوال برای شما پیش آمده بود که بوییدن رایحه نعناع چرا و چطور میتواند به بهبود ما کمک کند؟

اکنون زمان آن رسیده است که به طور جامع تری راجه به بحث مهم و کاربردی آروماتراپی بدانید.

آروماتراپی یا همان رایحه درمانی یک درمان شفابخش  است که در آن از عصاره گیاهان استفاده می‌شود. در این روش درمانی از اسانس های معطر و آروماتیک گیاهان، گل‌ها، درختان، میوه‌ها، پوست درختان، علف‌ها و دانه‌ها استفاده می‌شود. یکی از پرکاربردترین شیوه های آروماتراپی استفاده از روغن‌های معطر و خوش بو برای بهبود سلامت بدن، ذهن و روح می باشد.

تاریخچه آروماتراپی

دور از ذهن نیست که این علم مهم و کاربردی، قدمتی همچون قدمت عطر داشته باشد. و شاید حتی بتوان گفت کاربردی یکسان داشتند که بعدها این دو شاخه از هم فاصله گرفتند و هرکدام برای کارکرد مختص به خود مورد استفاده قرار گرفتند. هرچند عطر همچنان میتواند مقاصد درمانی داشته باشد و آروماتراپی هم همانند عطر از رایحه های دلپذیری برخوردار است.

در گذشته همانند صنعت عطرسازی این شاخه از علوم از تمدن های باستانی چین، هند و مصر شروع شد؛ این ترکیبات معطر برای مقاصد پزشکی و مذهبی مورد استفاده واقع میشد تا اینکه جوامع کم کم متوجه کارکردهای درمانی و تاثیران بسزای آنها چه بر روی جسم و چه بر روی خلق و خوی انسانها و روحشان شدند.

چیزی در حدود شش هزار سال پیش ایمهوتپ پزشک مصری و خدای طبابت مصریان، دستور استفاده از روغن‌های معطر را برای استحمام، ماساژ دادن و مومیایی کردن اجساد داد. هیپوکارت هم که در یونان باستان خدای پزشکی بود از حمام‌هایی با رایحه های ترکیبات درمانی و ماساژ روغن ها بر روی بدن و دودکردن مواد معطر در فضا برای درمان مردم آتن استفاده می‌کرد.

در ایران زمین نیز تقطیر اسانس به قرن دهم برمیگردد اما  اطلاعات مربوط به این عمل یعنی تقطیر اسانس در قرن شانزدهم بود که در آلمان منتشر شد. و جالب است بدانید اصطلاح «آروماتراپی» در سال 1937 توسط یک شیمیدان و عطرساز و فرانسوی، رنه موریس گاتفوسه ابداع گشت. او کتابی در مورد این موضوع یعنی آروماتراپی منتشر کرد که استفاده از روغن‌ها را در درمان انواع بیماری‌ها مورد بحث قرار داده بود.اینکه چرا این دانشمند علاقه به این حیطه از علوم پیدا کرد برمیگردد به هنگامی که او بر روی زخم‌های سوختگی دست خود روغن اسطوخودوس ریخت و فهمید که دردش تسکین پیدا کرده است و در پی کنجکاوی اش به جستجو و تحقیق در این حیطه مشغول شد. امروزه ما میدانیم رایحه ی اسطوخدوس همان بخشی از مغز را فعال میکند که یک مسکن فعال میکند و سبب تسکین درد میشود.

آروماتراپی به کمک درمان شایع ترین بیماری ها می آید!

درمان با آروماتراپی

جسم انسان بسیار آسیب پذیر است و ما می بایست همیشه و در همان حال مراقب سلامتی خود و عزیزانمان باشیم. اما یکی از دام هایی که مردمان را در خود مدفون میکند، بیمارستان و داروهای شیمیایی ست.

پس چطور هم باید مراقب خود باشیم و هم هر چند روز یک بار پای پذیرش بیمارستان در حال گرفتن یک نوبت ضروری نباشیم؟

بسیاری از دردها و معضلات، هم شایع و همه گیر و هم به راحتی قابل درمان هستند. تسکین اینگونه دردها بهتر است با روش های خانگی و سنتی که طی نسل های متمادی انسانی سینه به سینه یا در کتب های اطبا به دست ما رسیده است انجام شود.

از جمله دردهایی که با آروماتراپی قابل درمان یا تسکین هستند میشود موارد زیر را برشمرد:

ناراحتی های سطحی مانند بیخوابی، خستگی، افسردگی و یا حتی اختلات جدی تری مانند التهاب، نوروپاتی محیطی، مسائل قاعدگی، آلوپسی، سرطان ،اختلال در نعوظ، آرتروز، یائسگی

اینکه چطور باعث تسکیل و درمان اینگونه درد ها میشود باید گفت، آروماتراپی یا در واقع رایحه های درمانی عملکردهایی دارند که ما را از گزند بیماری ها نجات میدهند. عملکردهایی مانند مدیریت درد، بهبود کیفیت خواب، کاهش استرس، بیقراری و اضطراب، تسکین درد مفاصل درد، درمان سردرد به ویژه میگرن، کاهش عوارض جانبی شیمی درمانی، کاهش ناراحتی‌های زایمان، مبارزه با باکتری، ویروس یا قارچ ها، در بحث گوارش بهبود هضم و در نهایت تقویت ایمن بدن.

در کل باید گفت بوییدن و حس بویایی تاثیر شگرفی بر سلامت انسان می گذارد و برخی پزشکان معتقدند افرادی که بویایی خود را از دست داده اند میتوانند به بیماری های بیشتری گرفتار شوند. از آنجایی که گیرنده های بویایی برای پردازش اطلاعات باید غده تالاموس را که به عنوان مقصد و دریافت کننده اطلاعات حسی ست، دور بزنند، براین قمست مغز اثر مستقیم دارند.

استفاده از آروماتراپی

از جمله موارد استفاده از موادی که رایحه های آنها خاصیت درمانی دارد، بخور دادن، اسپری کردن، سوزاندن ترکیبات و ماساژ آن ماده به روی بدن و پوست است. از آنجایی که بیشتر مواد دارویی موضعی به صورت روغن تهیه و استفاده میشوند بهتر است آنها را در لوسیون خود قاطی کنید و با آن پوست خود را ماساژ دهید. گفته میشود بهتر است روغن های درمانی را به صورت مستقیم روی پوست خود نماید بلکه آنها را با روغن دیگری که به آن روغن حامل میگویند ترکیب کرده و سپس استفاده نمایید. معمولاً غلظت روغن های درمانی چند قطره به یک اونس روغن حامل می باشد. از رایج‌ترین روغن‌های حامل می توان به روغن بادام شیرین یا روغن زیتون اشاره کرد که به راحتی قابل خریداری ست و در دسترس همگان قرار دارد.

به این نکته توجه داشته باشید که روغن ها در مقابل تابش مسقتیم خورشید ممکن است اثرات مخربی بر پوست شما بگذارند پس بهتر است در بیرون از منزل از زدن روغن های موضعی به روی پوست خود اجتنباب کنید. همچین کودکان و خانم های باردار یا شیرده که وضعیت سلامتی حساس تری نسبت به دیگر گروه های سنی دارند بهتر است در هنگام استفاده از روغن های درمانی مختلف با پزشک خود مشورت کنند.

عوارض مخرب آروماتراپی

همیشه و در همه جا ممکن است برخی افراد به برخی ترکیبات واکنش آلژیک نشان دهند. برای پیشگیری از اینکه عوارض ناخواسته این ترکیبات دامن گیر شما هم بشود بهتر است قبل از استفاده از هر روغن و مواد آروماتیکی مقداری از آن رابه قسمتی از پوست دست خود بزنید و تا دو روز صبر کنید. اگر واکنش آلرژیکی از بدن خود دریافت نکردید می توانید از آن ماده برای تسکین دردهای خود استفاده کنید.

البته گفتنی ست که برخی افراد پس از چند بار استفاده از ایسنجور ترکیبات واکنش آلرژیک داشته اند پس بهتر است تا مدت زیادی مراقب وضعیت و عملکرد بدن خود در مقابل اینطور ترکیبات باشید.